Zapraszamy do zapoznania się z odpowiedziami na najczęstsze pytania dotyczące zapewniania dostępności architektonicznej. Materiały zostały przygotowane na podstawie ekspertyz indywidualnych realizowanych w ramach projektu OWDA z uwzględnieniem Standardów Dostępności Centrum Projektowania Uniwersalnego Politechniki Gdańskiej.
W jaki sposób zapewnić dostęp do planu budynku osobom niewidomym lub słabowidzącym?
Istnieje kilka rekomendowanych rozwiązań:
- Udostępnianie wypukłych planów budynku na prośbę osoby zainteresowanej. Może to być wydruk dostępny w punkcie informacji lub przekazany (przesłany) bezpośrednio do danej osoby. Dzięki temu będzie miała czas zapoznać się z planem jeszcze przed wizytą w budynku.
- Umieszczenie opisu audiodyskrypcyjnego dostępności poszczególnych pomieszczeń na stronie podmiotu publicznego. Opis ten powinien być również dostępny przez skanowanie QR kodu umieszczonego na tablicy informacyjnej. Dodatkowo, informacji na ten temat może udzielać portier lub inna osoba z obsługi budynku.
Wciąż popularnym, choć rzadziej rekomendowanym rozwiązaniem, jest umieszczenie planów tyflograficznych na postumencie. Zalecamy, aby plany rozmieszczone były w tym samym miejscu na każdej kondygnacji. Do tyfloplanów na parterze powinno prowadzić pierwsze odgałęzienie od ścieżki głównej pasa prowadzącego w holu. Ważne jest także, aby była zachowana możliwość podjazdu do postumentu wózkiem (choć osoby na wózku rzadko z tego korzystają) oraz aby prowadziły do niego ścieżki kierunkowe systemu FON.
Jak wybrać system nawigacyjno-informacyjny i o czym pamiętać przy jego instalacji?
Instalując system nawigacyjno-informacyjny w obiekcie należy zwrócić szczególną uwagę na to, by nie wprowadzał on dodatkowych dźwięków w przestrzeni danego obiektu. Informacje powinny być odczytywane bezpośrednio na smartfonie użytkownika. Dzięki temu nie będą przeszkadzać innym osobom znajdującym się w budynku, zwłaszcza tym w spektrum autyzmu. Rekomendowanym rozwiązaniem jest nawigacja po obiekcie z wykorzystaniem specjalnej aplikacji. Lokalizuje ona użytkownika na podstawie np. wewnętrznej sieci WiFi. Rozwiązanie to jest bardziej elastyczne i może służyć wszystkim użytkownikom.
Nazwy rynkowe różnych systemów nawigacyjno-informacyjnych pomagających w orientacji przestrzennej osobom niewidomym i słabowidzącym to: Smartbox, Step-Hear, ToTuPoint, YourWay.
W jaki sposób umożliwić bezpieczne poruszanie się po schodach osobie ze szczególnymi potrzebami?
Przede wszystkim, w najważniejszych miejscach budynku należy wprowadzić system informacji fakturowej. W tym celu należy wprowadzić linie kierunkowe, faktury informacyjne (np. sztruks) oraz pola ostrzegawcze (ścięte kopułki lub stożki).
Konieczne jest także odpowiednie oznakowanie klatki schodowej oraz samych schodów. Dla osób z niepełnosprawnością wzroku szczególnie ważne jest odpowiednie oznakowanie biegu schodów w dół. Aby uniknąć ryzyka upadku przy dojściu do schodów, na górnym spoczniku należy zamontować pas ostrzegawczy. Powinien znajdować się on w odległości 50-60 cm od krawędzi pierwszego górnego stopnia oraz być wykonany z faktury typu B o szerokości minimum 60-80 cm. Przed dojściem do schodów z dolnego spocznika zaleca się ułożyć fakturę uwagi (typ C1) o głębokości minimum 80-90 (zalecane 120) cm i szerokości biegu schodowego. Faktura ta powinna się znaleźć w odległości do 30 cm od krawędzi pierwszego stopnia. Przy ciągłości poręczy nie wymaga się stosowania faktur ostrzegawczych na poszczególnych spocznikach między piętrami. Pierwszy i ostatni stopień biegu schodowego musi być oznaczony kontrastowo na płaszczyźnie poziomej i pionowej pasem o szerokości minimum 5 cm. Kontrast barwny powinien wynosić 70% LRV*. Pasy powinny być montowane na stopnicy i podstopnicy tak, aby były widoczne przy schodzeniu oraz wchodzeniu po schodach.
Poręcze powinny być wysunięte poziomo na minimum 30 cm przed pierwszym i ostatnim stopniem. Wydłużenie to pozwala osobom z niepełnosprawnością ruchową lub z zaburzeniami równowagi na wsparcie się na początku i końcu schodów (np. w celu przełożenia kuli lub laski do drugiej ręki). Osobom niewidomym pomaga zorientować się, gdzie schody się kończą. Poręcze przyschodowe należy wykonać w taki sposób, aby pochwyt dłonią był pewny i umożliwiał swobodne przesuwanie dłoni wzdłuż poręczy. Jeżeli końce poręczy schodów wchodzą w światło skrajni ciągu pieszego, ich końce powinny być zawinięte w dół i oznaczone kolorem kontrastowym do otoczenia. Zaleca się stosowanie ciągłości poręczy na schodach o wielu biegach, przy spocznikach do 2,0 m.
* LRV- współczynnik odbicia światła czyli stosunek strumienia światła odbitego od padającego.