Audyt uproszczony dotyczył budynku podmiotu świadczącego usługi w zakresie kultury. Budynek wpisany jest do Rejestru Zabytków Nieruchomych oraz Gminnej Ewidencji Zabytków. Problemem zgłoszonym przez podmiot była komunikacja pozioma
i pionowa.
Audyt uproszczony jest to inwentaryzacja dostępności architektonicznej.
Polega ona na ocenie dostępności pojedynczego pomieszczenia lub ograniczonej funkcjonalnie strefy budynku, jak np. dojścia i parkingi na terenie nieruchomości, strefy wejściowej zewnętrznej i w budynku, miejsca obsługi klienta, komunikacji poziomej, pionowej lub toalety.
Audyt uproszczony obejmuje również analizę trasy dojścia z zewnątrz do wskazanego pomieszczenia lub strefy budynku w granicach nieruchomości należącej do PP, w celu stwierdzenia ewentualnych ograniczeń dostępności lub barier architektonicznych, zwaną „ścieżką dostępu” obejmującą:
- trasę od wejścia na teren PP do wejścia głównego do budynku lub innego wejścia, jeśli wejście główne jest niedostępne oraz znajdujące się przy tej trasie elementy małej architektury,
- trasę w obrębie budynku od wejścia do budynku do wskazanego pomieszczenia lub ograniczonej funkcjonalnie strefy budynku objętej opracowaniem.
- W przypadku tego podmiotu audytem został objęty parter budynku.
Określone bariery krytyczne na trasie dojścia z zewnątrz, czyli takie które uniemożliwiają skorzystanie z budynku lub jego części, w tym dostępu do pomieszczeń kluczowych:
- Przy drzwiach zewnętrznych próg o wysokości większej niż zalecane max. 0,02 m, uniemożliwiający wejście do obiektu osobom poruszającym się na wózkach.
- Chodnik prowadzący do wejścia nie spełnia wymagań dotyczących wymiarów oraz jest nierówny.
Przygotowane rekomendacje:
- Należy wyeliminować występujący w strefie wejścia próg wyższy niż 0,02 m lub w przypadku braku takiej możliwości wyróżnić go kolorystycznie.
- Należy zapewnić prawidłowe wymiary ciągów pieszych. Na dojściach na teren obiektów należy stosować ciągi piesze spełniające wymagania tras wolnych od przeszkód, tj. trasa powinna mieć skrajnię o szerokości min. 2,0 m i wysokości min. 2,5 m. Oznacza to, że w obrysie skrajni nie występują żadne przeszkody takie jak: słupy oświetleniowe, znaki drogowe i informacyjne, szyldy reklamowe, ławki i urządzenia odpoczynku, kosze na śmieci itp.
- Sugerowana nawierzchnia na dojściu do budynku to kostka niefazowana, po uzgodnieniu z konserwatorem zabytków należy wyrównać nawierzchnię dojścia na teren obiektu.
- Ze względu na lokalizację budynku w pobliżu rynku oraz objęcie terenu ochroną zabytków należy rozważyć możliwość zlokalizowania miejsca parkingowego dla OzN jak najbliżej wejścia głównego do budynku.
- Miejsce postojowe dla OzN powinno być skrajne. W przypadku samochodów osobowych użytkowanych przez osoby z niepełnosprawnościami należy wyznaczyć stanowiska postojowe o wymiarach co najmniej: szerokość 3,6 m i długość 5 m dla stanowisk usytuowanych prostopadle do ciągu pieszego. Miejsce dla pojazdu osoby z niepełnosprawnością ruchową należy oznaczyć odpowiednim symbolem, tzn. znakiem P-24, który stosuje się, jako uzupełnienie znaków poziomych P-18 (stanowisko postojowe) i P-20 (stanowisko postojowe zastrzeżone „koperta”). Znak poziomy P-18 i P-24 (symbol osoby niepełnosprawnej) należy umieścić na nawierzchni barwy niebieskiej. Krawężnik chodnika przy miejscu postojowym należy obniżyć do wartości nieprzekraczającej 2 cm, umożliwiając wjazd na chodnik osobie poruszającej się na wózku z obu stron parkującego samochodu.
Określone bariery krytyczne w przypadku komunikacji poziomej w budynku to:
- Posadzka na ciągach komunikacyjnych posiada uskoki oraz nierówności.
- Przestrzenie manewrowe przed i za drzwiami są zawężane przez aranżację, brak wymaganych 0,6 m po stronie klamki, gdy drzwi otwierają się w kierunku otwierającego, co również stanowi bariery krytyczne.
Wskazane zostały następujące niezbędne zmiany:
- Posadzka na ciągach komunikacyjnych powinna być pozbawiona uskoków.
- Wnęka drzwiowa powinna mieć szerokość drzwi i głębokość mniejszą niż 0,20 m licząc do zamkniętego skrzydła drzwiowego, w przypadku braku możliwości zapewnienia należy rozważyć zamontowanie automatyki drzwi.
- Należy zapewnić przestrzeń manewrową o wymiarach min. 1,5 x 1,5 m (w odległości max 0,2 m od skrzydła zamkniętych drzwi).
- Za drzwiami (strona przeciwna do tej na którą drzwi się otwierają) należy zapewnić przestrzeń manewrową min. 1,20 x 1,20 m.
- Należy zapewnić takie wymiary strefy przed wejściem, gdy drzwi otwierają się w kierunku otwierającego, aby umożliwić swobodny podjazd do drzwi z możliwością ich otwarcia. Z tego powodu przestrzeń wolna od przeszkód po tej stronie co klamka powinna mieć szerokość min. 0,6 m (w odległości max 0,2m od skrzydła zamkniętych drzwi), tak aby można było swobodnie podjechać wózkiem i otworzyć drzwi bez konieczności wycofywania się.
- W przypadku braku możliwości zapewnienia odległości pomiędzy klamką a narożnikiem pomieszczenia (przegrodą od strony klamki) na poziomie minimum 0,6 m, zastosować należy automatykę otwierania drzwi.
Barierami krytycznymi w obszarze komunikacji pionowej są:
- za duże nachylenie pochylni,
- brak cokołów po obu stronach pochylni co stanowi zagrożenie dla użytkowników.
Rekomendacje dotyczące likwidacji barier krytycznych:
- W przypadku różnicy terenu powyżej 0,50 m nachylenie pochylni musi wynosić do 8%.
- Wzdłuż całej pochylni, po obu jej stronach, należy zamontować cokoły o wysokości nie mniejszej niż 7 cm
W raporcie z audytu oprócz barier krytycznych wskazane zostały również utrudnienia, które ograniczają funkcjonalność obiektu i wymagają od użytkownika większego wysiłku, wzmożonej uwagi, aby skorzystać z funkcji obiektu.